Ja, wie had dat nu gedacht, ik stoppen met roken? Is het me gelukt?
De afgelopen drie maanden zijn een strijd geweest, een strijd tegen al die stemmetjes die goedkeuren dat je jezelf best een sigaretje mag gunnen. Een strijd tegen dat gevoel dat je niets kunt als je gaat roken, een strijd tegen het 'zoeken' naar een andere verslaving zoals eten.
Vanaf 4 september 2016 heb ik geen sigaret meer aangeraakt, was het moeilijk? Ja en Nee. Ik heb bij vrienden de e-sigaret geprobeerd, ik wist vooraf dat dit niets was voor mij, en dat ik het toch niet vol ging houden met dat apparaat. Simpelweg ben ik te bang voor explosie gevaar, lekkage in tassen of zakken en dat spul stinkt zeg. Dus ik heb mezelf, heel slim al zeg ik het zelf, wijs gemaakt dat ik niet kon roken tenzij ik het apparaat gebruikte. Dus: of ik lurk aan dat apparaat, of ik rook niet.
De eerste dagen thuis waren zwaar, alleen en vrij van mijn werk. Het was heel moeilijk om afleiding te vinden. Om te gaan hardlopen terwijl je gedachtes aan die sigaret vast zitten en niet aan dat apparaat. Ik gebruikte hem wel maar alleen als het nood zo hoog lag dat ik naar de winkel wilde rennen. Hierna kon ik weer werken, eindelijk de afleiding waar ik op hoopte. Op mijn werk hangt toch een sfeer rond de e-sigaret van 'je weet niet wat je rookt, je vergiftigd jezelf, je houd jezelf voor de gek, roken is roken en nicotine is nicotine, het helpt je echt niet te stoppen etc. Dit idee gebruikte ik dan ook letterlijk en figuurlijk als ik er wel gebruik van maakte, drie diensten zei ik tegen mijn collega's 'ik ga met je mee, ik moet even mezelf voor de gek houden'.
Ik ken mezelf en na een aantal keren de e-sigaret te gebruiken kwam ook bij mij het gevoel dat ik mezelf voor gek hield echt naar boven, elke keer als ik mee ging met de rokers ging ik me meer schamen. En hiermee wil ik niet iedereen die rookt een slecht gevoel geven, dat deed ik op dat moment vooral bij mezelf om mezelf die drempel over te helpen en echt te stoppen, met alles.
Na een week of vier a vijf, begon ik mezelf beter te voelen, vertrouwd en weer zelfverzekerder. Ik had steeds minder behoefte om te roken, op enkele momenten na, zoals de befaamde 'borrel', 'avondje stappen', eten en koffie. Tuurlijk had en heb ik soms nog steeds behoefte in die sigaret, maar dit is makkelijk te weerstaan.
Wat ik een moeilijk punt vind is de stofwisseling, oh, ja die befaamde 'kilo's en vooral iedereen die het een soort van goedkeurt door te zeggen 'ja, maar je bent wel gestopt'. Verklaarbare reactie, maar niet echt gezond natuurlijk. Maar eerlijk is eerlijk de trots dat ik dit jaar 13 kilo kwijt was, is na het stoppen met roken wel weg. Ik ben inmiddels nog een 7 a 8 kilo verwijderd van mijn oude gewicht. Ja, ik ben 5 kilo aangekomen, en alhoewel iedereen inclusief de huisarts zegt dat vrij normaal is het eerste half jaar a jaar, vind ik het moeilijk. Ik ben gestopt met roken mede om beter te kunnen hardlopen en te sporten, omdat ik merkte dat ik niet meer groeide of in ieder geval te gestaag. Mijn stofwisseling kwam stil te liggen en helaas, na een aantal dagen stille stofwisseling ging ik toch naar de huisarts, met mijn verhaal, mijn schaamte en ging ik huiswaarts met de microlax (klysma) en vezelzakjes (medicijnen om je darmen op gang te helpen). 3 maal daags een zakje en vandaag een klysma, bij geen resultaat, morgen weer een klysma. Fijn en bedankt, sigaretten bedacht ik me toen. Gelukkig is dit allemaal voorbij maar de kilo's groeien nog steeds, alhoewel nu gelukkig heel langzaam. Het is frustrerend als je merkt dat je van kleine eter (door medicatie, vol geworden) naar een grote eter gaat en je opeens net zoveel eet als je man. En we weten allemaal hoeveel dat kan zijn, rustig twee borden. Dus ja, je zou zeggen, ga op dieet, eet minder, maar als je geen voldaan gevoel meer heb met eten is dat zeer moeilijk vol te houden.
Ik heb een twee weken lang alleen op 2 volkorenbroodjes als ontbijt, lunch, en een bordje avondmaal gezeten. Als tussendoor mocht ik zelfs alleen maar tomaatjes, komkommer en wortel. Als fruit mocht ik kiezen uit appel, sinaasappel, kiwi. Na deze twee weken was er geen grammetje vanaf, terwijl ik echt waar drie keer in de week ga hardlopen 5 km per keer. En de dagen dat ik niet ging hardlopen nam ik dan bewust de trap of de fiets en deed thuis oefeningen, zoals een work out op Youtube gedurende a 30 min.
Omdat dit zo frustrerend werd en het eten voor mijn gevoel een obsessie werd, heb ik tegen mezelf gezegd dat ik tot na de feestdagen 'normaal' kan eten, dus niet overdrijven maar wil ik drie broodjes, kan dat. In het nieuwe jaar, ga ik dan weer volop in beweging en volop aan mijn gewicht werken. Tot die tijd, geniet ik even van al het lekkers, want als je stopt met roken, geloof mij het eten smaakt zo anders, veel lekkerder en sommige dingen zo anders, je wilt alles opnieuw proeven. En de centjes die ik over heb gehouden, hebben we afgelopen week gebruikt voor een weekje België ter ere van ons 10 jaar samen zijn.
